قسمت اول (از نظر محمد حسن آژینه) :

اول از همه سلام من محمد حسن آژینه یکی از بازیگر های سریال هستم 

جونم براتون بگه که....

اولین جرقه صندلی جوش از اونجا روشن شد که صندلی شکست

 من  یک آهنگ خونم به نام با هم بودن ، عرفان هم این آهنگ رو شنید و من گفت که بیا با هم آهنگ من و بارون رو دو صدا بخوانیم ، پس از ضبط صدا ، میکروفن  من دست عرفان جا موند ، عرفان گفت که فردا برات میارمش ، فردا شد ولی میکروفن نرسید ، حدود  دو روز گذشت ، و من  که اعصابم  خورد شده بود رفتم در خونه عرفان و دیدم که فیلم برداریه ، من هم به دلیل شکست در ورود به سینما (خخخ) ، میکروفنم رو فراموش کردم و در آن برنامه بازی کردم

ابتدا قرار بود که صندلی جوش یک قسمت باشه ، ولی به دلیل اینکه قسمت اول زیاد دل نشین نبود ، دوباره سکانس گرفته شد ، و باز هم طبق نظر ما نبود ، و بازهم چند سکانس پیاپی که بالاخره شد !!! سر صحنه بودیم و میکروفنمون به اسپیکر وصل بود ، در پارکینگ منزل عرفان ، ولی به دلیل اعتراض همسایه ها ، اسپیکر را خاموش کردیم ، بعد از کلی سکانس پیاپی ، در یک سکانس که قرار بود میرحسینی از صندلی بیفته ، صندلی شکست ، و ما مجبور بودیم به زور هم که شده خودمون رو کنترل کنیم که کردیم ، چاره دیگه ای نداشتتیم ، و بالاخره بعد از کلی مشقت ؛ این سکانس رو ساختیم ، با کلی بد بختی صندلی شکسته رو قایم کردیم و رفتیم که فیلم هارو دوباره ببینیم که یک دفعه یک نفر اومد ، به معنای واقعی کلمه مخ ردی ، مارو از پارکینگ بیرون کرد ، خلاصه خواستیم واسه این سریال اسم انتخاب کنیم ، دیدیم که ما کلی بدبختی کشدیم ، زدیم صندلی پارکینگ رو شکوندیم ، با فحش و بد و بیرای مردم کلــــــــــــــــی سوختیم ، بعد هم که داریم با یک کاراکتر مصاحبه میکنیم ، گفتیم اسمشو بذاریم ""صندلــــــــی جـــــــــــــوش "" و این جوری بود که صندلی جوش ساخته شد و قسمت های ۲ - ۳ - ۴ به ترتیب  ساخته شد ، از شما عزیزان خواهش میکنم که اگه قسمت یک باب نظرتون نبود ، مطمئن باشید که قسمت های بعدی خیلی زیبا تر میشه ، چون اول از همه ما امکانات نداشتیم ، امید وارم شما عزیزان هم بازیگران سریال ما باشید

عرفان و سید مهدی سلام میرسونن

با تشکر ، تا دیدار بعد ، فعلا . . .